RDOŚ w Gorzowie w Nadleśnictwie Bogdaniec
21 czerwca 2018 r. w terenie Nadleśnictwa Bogdaniec odbyły się warsztaty szkoleniowe dla pracowników Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z zakresu ochrony przyrody.
Wspólne spotkanie, poświęcone szczegółowej problematyce ochrony przyrody, stało się interesującą konfrontacją, interdyscyplinarnej wiedzy osób, zajmujących się zarówno profesjonalną hodowlą lasu, jak i wydających różnorakie zezwolenia w myśl obowiązujących przepisów, w ramach prowadzonego nadzoru zachowania chronionych elementów przyrodniczych.
W spotkaniu wzięły udział osoby, które na co dzień zajmują się różnymi aspektami ochrony siedlisk i gatunków, ochrony rezerwatowej, a także pozyskujące fundusze oraz realizują, zgodnie z obowiązującymi przepisami, projekty przyrodnicze.
Część terenowa warsztatów, objęła bezpośrednią obserwację stanu siedlisk i gatunków, uzyskanego w wyniku realizacji wielotorowych działań ochronnych, zrealizowanych i realizowanych programów przez Nadleśniczego Nadleśnictwa Bogdaniec. Pracownicy RDOŚ w Gorzowie Wlkp. mieli okazję naocznie przekonać się o pozytywnych rezultatach zabiegów i działań ochronnych, którymi zostały objęte siedliska, w tym ornitofauny Ostoi Witnicko - Dębniańskiej PLB320015, m.in. poprzez skanalizowanie ruchu turystycznego, jak również: 9160 – grądu subatlantyckiego (Stellario-Carpinetum), 9130 – żyznej buczyny (Dentario glandulosae-Fagenion, Galio odorati-Fagenion), 9110 – kwaśnej buczyny (Luzulo-Fagenion), 7140 – torfowiska przejściowego i trzęsawiska (przeważnie z roślinnością z Scheuchzerio-Caricetea), 7150 – obniżenia na podłożu torfowym z roślinnością ze związku Rhynchosporion oraz chronionego gatunku cisa pospolitego Taxus baccata na stanowisku objętym ochroną w formie rezerwatu przyrody „Bogdanieckie Cisy”.
Przyjazna atmosfera oraz interesująca wymiana wiedzy i doświadczeń pracowników administracji państwowej i Nadleśnictwa Bogdaniec, zdobytych na przestrzeni ostatnich 10 lat w dziedzinie ochrony konkretnych leśnych i nieleśnych siedlisk przyrodniczych i gatunków sprzyja dalszemu rozwojowi życzliwej, merytorycznej i długoterminowej współpracy obydwu instytucji.